Elke dag een uitdaging!

8 mei 2014 begon voor mij dan toch echt mijn afval-traject. Dit was de eerste keer sporten met mijn geweldige sportgroepje. Kennismaking met de lieve en gemotiveerde mensen en de leuke fysiotherapeuten. Voor het eerst in mijn leven zat ik daar in een groep met allemaal lotgenoten. Voor het eerst in lange tijd dacht ik niet de hele tijd na over hoe dik de mensen me zouden vinden. Wat voelde dat als een verademing! Hoewel ik het lastig vond dat ik hier geen leeftijdsgenoten trof kan ik je nu vertellen dat deze groep me zeer dierbaar is geworden.
Daar ging ik dan, 2 keer per week naar Zwolle om me daar in het zweet te werken. Wat vond ik het heerlijk en wat haatte ik het tegelijkertijd. Mijn geest wilde verder maar mijn lichaam kon het niet. Maar toch zette ik door.

17 mei 2014 heb ik mezelf helemaal opgemeten en me BMI genoteerd. Dat was allemaal wel even schrikken. Niet niks om je te beseffen dat je buikomvang eigenlijk 50 cm teveel is om als gezond beschouwt te worden. Te erg om erachter te komen dat je meetlint te klein is om je heupen op te meten. Maar hoe mooi is het dan om na bijna een jaar te kunnen zeggen dat je over je hele lichaam 192 cm bent verloren. Je leest het goed, ik ben 192 cm verloren verdeeld over mijn lichaam. Waarvan 30cm op mijn buik, 28cm op mijn heupen en maar liefst 26cm bij mijn taille. Voor het eerst kan ik zelfs zeggen dat ik een taille heb! :)

192 cm later zit ik me hier op de bank te beseffen dat dat lichaam van mij zoveel kan doen. 192 cm en 47kg later kan ik gewoon lange stukken fietsen, traplopen, in een achtbaan, dagje dierentuin en nog veel meer. Dit zorgt er dan ook voor dat ik de laatste tijd merk dat ik mezelf elke dag aan het uitdagen ben. Me fitnessdoelen worden een voor een verpletterd en ik verzin zelfs weer nieuwe... Zo ben ik de laatste tijd meer aan het roeien omdat dat het fijnste is voor mijn gekneusde heup. Ik begon met 500 meter in 5 minuten en dan was ik KAPOT. Op een gegeven moment zat ik op 1000 meter in 5 minuten en kapot. Afgelopen maandag behaalde ik 4500 meter in 20 minuten (WAUW!!). Maar vandaag kwam dan de echte klapperrrr.. De echte uitdaging waar ik al lang voor wilde gaan: ik wil 6000 meter aan een stuk kunnen roeien. En jawel, dat is me ook nog gelukt! In 29 minuten heb ik 6000 meter geroeid, 337 calorieën verbrand, peentjes gezweet en blaren gekweekt. Maar ik heb het gewoon gedaan. Zo trots als een pauw ben ik!

Maar niet alleen met roeien daag ik mezelf graag uit. Ook het crosstrainen vind ik saai worden op level 10, dus gaan we voor 15 of toch 20 en zelfs 2 minuten level maximaal (25). Heerlijk! Elke keer kan ik meer.

Op 21 januari 2015 heb ik 10 fitnessdoelen voor mezelf opgesteld. Nu heb ik er een tijdje uitgelegen door een gekneusde heup, maar ik kan toch al zeggen dat ik aardig wat heb bereikt;

1. 10 kilometer fietsen in 30 minuten  Behaald! pfff,, makkie!
2. 20 kilometer fietsen in 60 minuten  Behaald! Heerlijk!!!
3. 200 calorieën op de crosstrainer verbranden in 20 minuten tijd  Behaald! Nu zit ik gemiddeld rond de 350 calorieën in 20 minuten
4. 2 kilometer hardlopen  Ik ben er mee bezig, zit nu op 1 kilometer :)
5. 10 burpees achter elkaar Tijdje niet gedaan, moet ik toch maar weer eens oppakken.
6. 1 minuut in de plankhouding volhouden Kan nu 30 seconde volhouden :)
7. 50x opdrukken Nog even doorzetten, ik zit op de 35
8. Opstaan vanuit liggende positie zonder mijn handen te gebruiken Sommige dagen gaat het prima, andere nog niet zo..
9. 50 kilometer fietsen op een dag Behaald! Op 14 maart heb ik voor het eerst 66km op een dag gefietst. Heerlijk!
10. 100 kilometer fietsen op een dag Staat gepland voor 22,23,24 en 25 mei (oftwel 400 km in 4 dagen!)

Van 22 mei tot 25 mei ga ik dus minimaal 400 km fietsen. We gaan van Jirnsum via Harderwijk, Nijmegen en Deurne naar Sittard. Dit alles om te trainen voor het fietsen naar Frankrijk. Fietsen naar Frankrijk doen we natuurlijk niet zomaar, we willen geld ophalen voor een mooie snoezelruimte. Nu ben ik niet zo van het vragen om donaties enzovoort, maar ik sta volledig achter dit goede doel. Ik wil natuurlijk ook niet voor niets die kant uit fietsen! Aangezien er best veel mensen zijn die mijn blog lezen toch nog een keer de link naar de donatie site. Alle kleine beetjes helpen, dus kun jij een paar euro missen? Ga dan snel naar mijn donatiepagina en doneer!

De komende tijd blijf ik mezelf elke dag een uitdaging geven. Doe je mee? Dan zou ik het leuk vinden als je reageert met jou uitdaging voor vandaag! ;)

1e groepstraining Tour de Snoezel

Geschreven op 14 maart

Vandaag was het dan zover.. Het eerste trainingsweekend voor de tocht van het jaar. Week lang spanning vanwege mijn heup, maar daar gingen we dan toch vandaag. Half 11 vertrokken en dat was het begin. Na 27 km was mijn heup het eigenlijk al beu.. Maar gelukkig was daar de soep van Arthur. Heerlijke pompoensoep! Voor mij de eerste keer maar beviel goed! De soep was een echte oppepper! Dus maar weer verder gegaan. Elke keer kwam daar die gedachte: Me heup is er wel weer klaar mee, maar me hoofd dacht nog heel even proberen. Zo zat ik na 56km met mijn team toch nog gezellig aan de warme chocomelk. Wat een heerlijk gevoel!
Verkleumd tot op het bot gingen we al trillend weer op de fiets. Met nog 25km te gaan had ik stiekem de hoop dat ik het gewoon helemaal zou redden. Helaas na in totaal 66 km gefietst te hebben was mijn heup er toch wel helemaal klaar mee! Ik werd opgehaald en de rest fietste verder naar huis.

Toen ik daar zat te wachten op de rest drong eigenlijk pas echt tot me door wat ik gepresteerd had. Zo bijzonder dat ik 6 maanden geleden waarschijnlijk nog geen 5km kon fietsen en nu houd ik het gewoon 66 km vol met een gekneusde heup. Ik ben gewoon super trots dat dit me gelukt is. Aan conditie en doorzettingsvermogen lag het in ieder geval totaal niet, alleen maar aan die stomme heup. Een heerlijk gevoel en vooral ook een bewondering voor mijn lijf wat deze aan kan ondanks het weinige eten en de nog veel te vele kilo's.

Nu doen we dit natuurlijk niet voor niks. Deze zomer gaan we natuurlijk naar Frankrijk fietsen om zo geld op te halen voor een snoezelruimte. Dus ik kan het niet vaak genoeg zeggen maar alle donaties zijn welkom. Ga naar tour de snoezel en klik op doneer nu. Voeg dan in de extra beschrijving toe dat het voor tour de snoezel is & de naam van de fietser die je wilt steunen! Nogmaals alle kleine beetjes helpen en je maakt mij & de kinderen er super gelukkig mee!

Voor nu ben ik kapot en ben ik zeer blij dat ik aan tafel zit en gegeten heb. Vanavond nog gezellig kletsen met de fiets maatjes en dan morgen ga ik weer naar huis. Dus voor nu aju en tot snel!

Mijn geweldige fietsmaatjes! 

-40 kg & trainen voor mijn fietstocht

Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier iets heb geschreven, maarja dat heeft ook zo zijn redenen. Op 7 februari heb ik ongeluk gehad met mijn auto. Ik ben er goed uitgekomen alleen wat spierpijn en een gekneusde heup. Dus al een tijdje minder kunnen sporten en geestelijk heb ik het ook wat zwaarder. Het ongeluk heeft in dat opzicht meer invloed gehad op me dan ik ooit had verwacht. Maar nu sinds een week ben ik weer rustig aan het opbouwen met sporten.

In deze tijd ben ik ook eindelijk de -40kg gepasseerd en wat een verademing! Ik krijg een taille, vind mijn benen gewoon echt een stuk dunner en ik kan gewoon veel meer. Ik merk vooral ook dat ik steeds meer zin krijg in de zomer. Genieten van de zon in plaats van me schamen voor me zweten.. Leukere kleren aan en misschien zelfs gewoon weer te durven zwemmen deze zomer.

Maar ook heb ik zin in mijn fietstocht deze zomer! Want ja, dat staat deze zomer op de planning: een fietstocht van 900 km voor het goede doel. In mijn eerste post op deze blog heb ik verteld over deze mooie plek in Frankrijk; een camping voor gezinnen met een kind met een beperking. Toen ik begon met mijn afvalproces keek ik een Amerikaans programma waar ze een milestone deden volbrengen als ze bijna op gewicht waren. Ik heb toen het wilde idee bedacht om de zomer van 2015 naar Frankrijk te fietsen.
Wat begon als een wild idee in mijn hoofd is verder uitgewerkt tot een groter idee; geld op halen voor de ontwikkeling van een snoezelruimte. Op 11 juli vertrekt we met een groep fietsers, met auto-support, vanuit Breda naar Frankrijk. Op 18 juli hopen wij aan te komen op de camping. Met het opgehaalde sponsorgeld willen we een snoezelruimte bouwen om zo voor de kinderen een extra vorm van genieten aan te kunnen bieden. We zitten als ik dit schrijf nog in de voorbereidingsfase. We zijn nog altijd op zoek naar mensen die mee willen fietsen, willen helpen bij het organiseren en natuurlijk sponsoren. Wil jij meefietsen, sponsor worden, mee organiseren of wil je gewoon nog wat meer informatie? Mail dan naar tourdesnoezel@vriendenvanpuylagorge.eu.

Wil jij ons steunen? Dat kan! Ga naar Tour de Snoezel en klik hier op de knop doneer nu! Vergeet bij het doneren niet te vermelden dat het gaat om een donatie voor Tour de Snoezel en de naam van de fietser die je wilt sponsoren!

Voor nu ben ik langzaamaan weer aan het beginnen met fietsen. Elke dag een paar km meer en wat ben ik blij dat mijn lichaam dit al aan kan. Komend weekend staat het eerste trainingsweekend met mijn mede-fietsers op de planning. Ik heb er zin! Aangezien mijn heup nog niet hersteld is ga ik voor nu een dag fietsen in plaats van 2. Benieuwd hoe mijn lichaam erop reageert en ik heb vooral ook zin in de gezelligheid met de anderen!

De weg naar nieuwe motivatie...

De laatste tijd merk ik aan mezelf dat mijn motivatie om te sporten en gezond te blijven eten weg zakt. Voorheen zou ik het nu gewoon opgegeven hebben en af en toe denk ik dat het heerlijk zou zijn als ik dat nu ook gewoon kan doen. Maar dat kan nu niet meer... Nu heb ik gekozen voor een heel ander leven en daar moet ik me de rest van mijn leven voor in blijven zetten. Dit houd in gezond eten en natuurlijk sporten..
Vooral met dat laatste heb ik erg veel moeite. Heb een abonnement bij een sport school. Super fijn, kan in het hele land sporten. In Meppel ben ik er begonnen en wat een fijne sportzaal was dat. Sinds mijn verhuizing naar het noorden moet ik nu sporten in Leeuwarden of Sneek. De een is vol patsers en de ander is heel donker, beide niet geheel mijn ding. Maar toch moet ik ervoor blijven gaan en dat besef ik me maar al te goed. Vandaar dat ik voor mij zelf heb besloten om fitness doelen op te stellen, een groepssport te gaan zoeken en eens na te gaan denken over het inschakelen van professionele hulp (personal instructor ofzo). Daarnaast heb ik ook allemaal spullen in huis gehaald om thuis te sporten. Zo heb ik een elastiek, fitnes bal, fiets en gewichtjes.
Voor nu heb ik mijn fitnesdoelen opgesteld om mezelf te blijven motiveren. 10 doelen die te maken hebben met mijn gezondheid maar ook die gericht zijn op mijn fietstocht deze zomer. Aangezien ik deze zomer 800 km ga fietsen is het niet even niks. Daar moet ik me op voorbereiden en stukje bij beetje ben ik dat aan het doen.
Mijn doelen zijn als volgt:
1. 10 kilometer fietsen in 30 minuten
2. 20 kilometer fietsen in 60 minuten
3. 200 calorieën op de crosstrainer verbranden in 20 minuten tijd
4. 2 kilometer hardlopen
5. 10 burpees achter elkaar
6. 1 minuut in de plankhouding volhouden
7. 50x opdrukken
8. Opstaan vanuit liggende positie zonder mijn handen te gebruiken
9. 50 kilometer fietsen op een dag
10. 100 kilometer fietsen op een dag

Voor nu zit ik qua fietsen op 5 kilometer per 15 minuten en dan geef ik het wel zo'n beetje op. Op de crosstrainer houd ik het nu ongeveer 10 minuten uit en verbrand dan 120 calorieën. Hardlopen is nog totaal niet mijn bezigheid,, ik denk dat ik naar 300 meter al kapot ben. Dat is dus nog een geheel nieuw onderdeel voor mijn training. De burpee, een superleuke maar zware oefening, kan ik nu zo'n 4-5 keer achter elkaar. De plankhouding zorgt er nu nog voor dat mijn gehele lichaam trilt na 10 seconden, dus ook hier is nog een hele vooruitgang in te maken. Opdrukken doe ik nu via de fitnessbal en dan kan ik 25x achter elkaar opdrukken. Iets wat ik graag wil verdubbellen om mijn voortgang te kunnen meten.
Dan puntje 8, een doel wat voor mij erg belangrijk is. Voor nu moet ik op staan door op mijn knieën/hurken te gaan en dan met mijn handen me opduwen. Iets wat ik heel erg vervelend vind en wat ik heel graag anders wil zien. Ik weet dat het me gaat lukken, maar dat het wel nog even gaat duren.

Mijn doelen heb ik op post-its geschreven en op mijn kleerkast gehangen. De rest van de kast deur is opgevuld met motiverende foto's en teksten.
Wat betreft de groepsporten; ik ben nog aan het kijken wat me aanspreekt en op welke tijd het handigste is om dit te gaan doen.
De professionele hulp wil ik graag inschakelen om me verder te helpen en hopelijk kan ik daardoor verder komen dan dat ik tot nu toe ben gekomen.

Voor nu ga ik gewoon door en steven ik langzaam maar zeker af op mijn einddoel: een gezond lichaam en een geweldig leven.

Heel ander persoon, heel ander kapsel!

Vanochtend ging ik op de weegschaal staan en werd ik weer even heel gelukkig. Na een tijdje stil staan en schommelen ben ik nu toch weer onder een gewicht gekomen waar ik in mijn eerste jaar in Leeuwarden naar toe ben gegroeid. Een gewicht dat ik toen echt super erg vond en waar ik nu super super blij mee ben! Maar daarnaast betekende dit ook dat ik echt bijna op de helft zit :) Bijna op de helft van de kilo's die ik graag kwijt zou willen.. Volgens mijn handige gewichtsmeetapp zit ik nu op 45,67% gewichtsverlies! Wat een fijn gevoel! En als ik verder kijk in die app zie ik staan dat mijn BMI 10 punten gezakt is, ook al een super verbetering! Heel fijn allemaal :D

Maar helaas brengt dat gewichtsverlies ook wat minder leuke zaken met zich mee. Jaren ben ik trots geweest om mijn mooie volle bos haar... Helaas is die nu niet meer zo vol. Alles ligt op de vloer van mijn huis, helemaal onder! Als ik ga douche zijn mijn handen net harige monsters en het putje is niet eens zichtbaar meer.. Mijn bed is een en al haar en mijn sokken zijn ook binnen no time net wollige hamsters.. Gelukkig begon ik met een hele volle bos haar en afgelopen vrijdag zij mijn kapper dat ik nu een normaal volle bos haar op mijn hoofd heb.. Want ja, elk nadeel heeft zo zijn voordeel. Voor mij betekende dat dat ik een heel nieuw kapsel aangemeten zou krijgen. Ik vind het heerlijk om naar de kapper te gaan! Omdat ik het steeds minder erg vind om foto's van mezelf te maken zal ik speciaal voor jullie mijn nieuwe kapsel showen ;)

Voor nu wens ik iedereen fijne kerstdagen en unne gooie Roetsj noa 2015!

voor:

Na:

Mijlpaal

Het heeft een tijdje geduurd, maar daar is er weer een.

Het afvallen gaat me te langzaam, maar misschien komt dat ook door de stress die ik heb gehad. Door de stress mis ik gewoon vaak belangrijke voedingstoffen. Doordat ik deze mis val ik dus niet af. Maar nu is het eindelijk gelukt. Maar misschien is het ook wel goed, door langzaam af te vallen blijven de kilo's er wel af.

Wat ik erg merk is dat ik vooral goed aan me eiwitten moet komen. Elke dag een eitje, wat extra kaas en lekker vlees. Daarnaast als ik ga sporten of een actieve dag heb een extra proteïneshake om mezelf een boost te geven. Vaak denk ik dat mijn hele leven rondom mijn eten en drinken draait, dat vind ik toch wel een heftige gedachte. Dat had ik nooit verwacht en eigenlijk ook niet gewild. Ik had het denk ik een beetje geromantiseerd... Ik dacht steeds door de operatie gaat dat eten allemaal wel een beetje van zelf. Maarja, dat slaat natuurlijk eigenlijk nergens op. Het eten gaat wel vanzelf, het is heel duidelijk wanneer ik genoeg heb. Het is vooral wat ga ik eten, hoelaat ga ik eten en wat ga ik drinken, hoelaat ga ik drinken? Dat zijn de gedachtes die door mijn hoofd gaan. En tja, dan de inspiratie om elke dag iets lekkers voor mezelf op tafel te zetten.. Dat is denk ik nog wel de grootste uitdaging van dit hele gebeuren: Ervoor zorgen dat ik kan blijven genieten van het eten dat is belangrijk, maar moeilijk. Ik ben ook nog altijd op zoek naar een inspirerend kookboek om de avondmaaltijden leuk te houden. Maarja, ik ben ook niet echt de makkelijkste eter (al voor de operatie niet) dus vaak lust ik maar de helft van wat er in de kookboeken staan. Maar ik blijf gewoon doorzoeken. We komen wel op een goed boek uit.
Daarnaast heb ik nog altijd veel moeite met het drinken. Alles moet met een rietje, dan gaat het goed. Langzaamaan kan ik wel wat dingen toevoegen aan mijn drink-variatie. Thee valt nu vaker goed, daar ben ik heel blij mee nu het kouder wordt :) Voor de rest is het gewoon water en dubbel fris light.
Tja, dan heb je daar nog de kou.. Ik heb het zoooo koud. Voorheen had ik het altijd warm, ik zweette me kapot en liep in de winter het liefste nog rond in t-shirts. Nu is het tegenovergestelde waar, het liefste heb ik nu al elke dag een dikke trui aan met nog een shirt en topje en vest eronder. Heel anders dan ik gewend was.. Maar het levert wel op dat ik veel meer kleren aankan, ik ben niet meer beperkt door het shirtjes en topjes verhaal. Ben nu al benieuwd wat de zomer gaat brengen.. De eerste slanke zomer in zoveel jaar. De eerste zomer waarin ook ik in jurkjes ga lopen, de zomer waarin de reis van mijn leven staat te gebeuren.. Deze zomer ga ik fietsend naar Frankrijk, fietsen voor een snoezelruimte voor de plek waar ik mezelf ooit heb terug kunnen vinden. Iets waar ik zowel tegenop kijk als naar uit kijk. Ik heb nog geen goede fiets, nog geen goede conditie maar gelukkig heb ik nog een hele tijd om die fiets te regelen en conditie te creëren.

Ow ja, jullie zijn natuurlijk benieuwd wat die mijlpaal voor mij nu inhoud. Vanaf vandaag ben ik gewoon 30 kg afgevallen! :D

Het gaat goed, het is moeilijk maar het gaat goed!

Nooit gedacht dat ik zo weinig zou schrijven.. Ik merk dat ik alleen de positieve zaken wil benoemen, dat het weken niet goed ging wil ik het liefste verzwijgen. Maar ook daar moet ik open over gaan zijn, dus bij deze.

Ik krijg vaak de vraag: Hoe gaat het nu met je? en eigenlijk krijgt iedereen hetzelfde antwoord: Ja wel goed, het is moeilijk maar het gaat wel goed. Het gaat ook vrij goed, maar heb ook een zeer lastige periode achter de rug. Een periode waarin ik veel pijn had, veel moest spugen en er een vermoeden van galstenen was... Een pijn in mijn rug, tijdens of na het warme eten, die zo heftig was dat ik van mijn stoel afzakte en kruipend naar de wc ging om daar alles eruit te gooien. Daarna zo kapot moe dat ik een half uur lag uit te hijgen op bed. De dietiste had hier nog nooit van gehoord, dus die kon me niet verder helpen. Dus hup naar de chirurg. Die dacht in eerste instantie aan galstenen, totdat ik hem vertelde dat het alleen maar bij warm eten was... Zeer a-typisch volgens hem en ook hij wist zich even geen raad. Na nog wat vragen te stellen bedacht hij zich dat het misschien een maagzweer is. Dus aan de dubbele maagbeschermers sinds afgelopen maandag. Wat een verademing! Geen pijn meer bij het avondeten, tot gisteravond. Mijn eten smaakte teveel naar de kokosolie die ik had gebruikt waardoor ik te snel ging eten.. en ja hoor, AUW! Zelfde ritueel en het was weer klaar. Dus dat heb ik ook alweer geleerd, geen kokosolie meer voor mij!

Maar natuurlijk zijn er ook de positieve kanten aan mijn operatie. De broek die me voor de operatie net te strak begon te worden zakt me nu af tot onder mijn kont. Als ik de trap op loop moet ik hem vasthouden. Gelukkig heb ik een hele handige moeder die deze broek voor mij in kon nemen. Zo was het geval 2 weken geleden. Ik was thuis en mijn moeder zou mijn broeken innemen, maar dat betekende dat ik geen broek meer had om aan te doen. Nu ligt er in mijn kast een stapel broeken, een deel 3 maten kleiner dan voor mijn operatie en het andere deel 4 maten kleiner. Ik heb heel stiekem de stoute schoenen aangetrokken en een broek van 3 maten kleiner aangetrokken... en hij paste!!! Oftewel, mijn broekmaat is al 3 maten gezakt!!! :D Bijna weer een normale broekmaat, broeken in een normale winkel kunnen kopen. Bijna!! :D Zo'n fijn gevoel, mijn moeder en ik hebben aardig wat traantjes gelaten.
En ook als ik gewoon in mijn eigen huis ben verwonder ik me vaak over wat me alweer past. In plaats van een volle kleerkast waarvan 1/3 ongeveer past heb ik nu een volle kleerkast waarvan alles past en ongeveer 1/3 te groot is. Ik kan elke dag wat anders aan en het voelt heerlijk. Ik kan weer jurkjes aan, ik DURF weer jurkjes aan. Ik weet gewoon niet meer wat ik aan moet, zoveel keus heb ik :)

En vanochtend was voor mij een heel bijzonder moment. 3 jaar geleden ongeveer zat ik op ditzelfde gewicht. Ik weet nog dat ik toen op de weegschaal stond en heb staan brullen. Dit was toch echt mijn max! Meer zou ik nooit gaan wegen. Toen ben ik begonnen met fitness en dieeten.. Maar helaas is er toen toch nog meer als 23kg bij gekomen. Maar vandaag zat ik er weer onder en heb ik weer staan brullen op die weegschaal omdat het me eindelijk gelukt is. Nu komt mijn gewicht noooooooit meer boven dat getal uit! NOOIT MEER!

Dus ja, als je me vraagt hoe het gaat: Het gaat goed, het is moeilijk maar het gaat goed!